علیرضا ابراهیمی، در گفتگو با تسوج‌نیوز با اشاره به ارکان مدیریت شهری در ایران (وزارت کشور، استانداری‌ها، فرمانداری‌ها‌، بخشداری‌ها، شوراها و نهایتا پایین‌ترین سطح آن شهرداری‌ها گفت: بر حسب قانون شهرداری‌ها نهادهای غیردولتی هستند اما در عمل چنین نیست و این نهادها هم به لحاظ ساختار و هم به جهت وظایفی که دارند، دولتی اداره شده و کاملا تابع ضوابط و مقررات دولتی عمل می‌کنند و احکام انتصاب شهرداری‌ها توسط وزیر کشور و استانداران صادر می‌شود.

وی ادامه داد: ساختار اداری شهرها بسیار معیوب و نیروهای شاغل در آنها عمدتا از افراد غیر فنی و غیرمرتبط تشکیل یافته است. ارائه خدمات هم در آنها عمدتا سنتی و بدون بهره‌گیری از سیستم‌های فن آوری ارائه می‌شود.

این مدرس دانشگاه اظهار داشت: بیشتر شاغلین در شهرداری‎ها را نیروهای ناکارآمد و غیرضروری تشکیل می‌دهد که متاسفانه در دوره‌های مختلف مخصوصا با روی کارآمدن شوراها از کانالهای غیرقانونی و بدون طی مراحل قانونی وارد بدنه شهرداری‌ها شده‌اند. افراد در وحله اول به صورت شرکتی و قراردادی و در نهایت به صورت قطعی وارد بدنه اداری شهرداری می شوند.

وی بیان کرد: مدیران ارشد شهرداری‌ها و سازمان‌های تابعه هم به تبع شرایط حاکم از افراد ضعیف و ناکارآمد تعیین شده که این افراد هم به جهت ضعف شدید مدیریتی و اجرایی ناتوان از اجرای طرح‌های راهبردی و ماندگار در شهرها شده‌اند. این افراد هم بیشتر سفارش شده از طرف شوراها و یا از طرف گروه‌های متنفذ سیاسی به مدیریت شهری تحمیل می‌شوند. 

دانشجوی دکتری شهرسازی افزود: تاکنون شرایط وبسترهای لازم برای بهره‌گیری از نخبگان دانشگاهی رشته‌های مرتبط در شهرداری‌ها فراهم نشده و همانگونه که ذکر شد مدیران شهری اغلب از افراد برون سازمانی و کاملا غیرحرفه‌ای انتخاب و بکارگیری شده‌اند.

کارشناس برنامه ریزی شهر و روستایی افزود: به جهت ناتوانی مدیران شهری در رفع بنیادی معضلات و نیازها؛ نارسایی‌های شهرها روزبه روز پیچیده‌تر و گسترده‌تر و بر دامنه نارضایتی‌های مردمی نسبت به بهره‌مندی از خدمات و امکانات شهری افزوده می‌شود.

وی اظهار کرد: مشکلات ترافیکی، انواع آلودگی‌های زیست محیطی، نابرابری روبه فزاینده در برخورداری از تاسیسات و امکانات رفاهی خدماتی، ناهنجاری‌های اجتماعی و رفتارهای پرخاشگرانه، کمبود و نامطلوب بودن وضعیت فضاهای عمومی از واضح‌ترین نتایج ناتوانی مدیران شهری در مدیریت اصولی و علمی پهنه‌های شهری بشمار می‌آید.

ابراهیمی ادامه داد: عمده منابع درآمدی شهرداری‌ها که اغلب از منابع ناپایدار و از طریق عوارض محلی تامین می‌شود در امور جاری شهرداری‌ها مصرف و شهرها از داشتن طرح‌های عمرانی و ساختاری حیاتی و ماندگار محروم مانده‌اند.

وی با بیان اینکه گفته می‌شود شهرها موجوداتی زنده هستند ادامه داد: این یک واقعیتی انکار ناپذیر است بنابراین در اثر ناکارآمدی و بی‌کفایتی‎ها خون مسموم به رگ‌های این موجودات تزریق شده و آلام ناشی از این بیماری روح و جسم شهرها را بیش ازپیش دچار مشکل نموده است.

شهردار سابق وایقان، شفافیت در خدمات، معاملات، هزینه منابع مالی در بنگاه‌های اقتصادی و خدماتی  را یک اصل بدیهی عنوان کرده و در پایان گفت: این موارد متاسفانه در شهرداری‌ها بسیار کم رنگ و در ارتباط با شفاف‌سازی و اطلاع رسانی عمومی اقدام خاصی صورت نمی‌گیرد. با توجه به موارد ذکر شده و بسیار مواردی مشابه که شهرداری‌های کشور مبتلا هستند ضروری است چاره اندیشی اساسی برای اصلاح ساختارهای موجود و برون رفت از وضعیت حاضر که یکی از مهم‌ترین آنها انتخابات شوراهای شهری می‌باشد، توسط متولیان امر بالاخص شهرنشینان انجام شود.